Wie ben ik
Als kind droomde ik al van twee dingen: ik wilde dierenarts worden, en ik wilde mijn eigen veulens fokken en zadelmak maken. Ik zag het al helemaal voor me, hoe ik eindeloos vaak het dekje op de rug legde en er weer af haalde, mijn been er over en weer terug.
Toen het na mijn opleiding Menswetenschappen - Talen tijd was om verder te gaan studeren vroeg ik de brochure dierengeneeskunde aan bij de universiteit. In deze brochure stond dat ik bereid moest zijn om elke seconde van de komende zeven jaar met studeren door te brengen, en geen vrije tijd meer te hebben. Dit klopte niet, ik wilde buiten "bij de beesten" zijn. Zoals elke verwarde achtienjarige koos ik dan maar iets dat ik ook interessant vond, en behaalde uiteindelijk mijn bachelor in de fotografie.
Casper
Terwijl ik deze studies volgde kwam ik via via in contact met Parelli Natural Horsemanship, omdat mijn verzorgpaard wat problemen had. Hij was wat ze noemen een rescue... zes jaar oud en al afgeschreven op de polo.
Alhoewel hij door sommige uitdagingen niet altijd mijn droompaard leek te zijn, wist ik dat ik hem mee naar huis moest nemen. Ik kocht hem en gaf hem een nieuwe naam: Casper.
Toen wist ik nog niet dat dit paard mijn hele leven ging veranderen!
Ik ging met Casper aan de slag en hij bloeide open, zowel op vlak van gezondheid als op vlak van karakter. Hij wist me altijd op het juiste moment bepaalde problemen voor te schotelen, waar ik dan weer van kon leren.
Na veel oefenen wilde ik meer leren dan ik in mijn eentje kon, en vertrokken Casper naar een paardenfokkerij en Natural Horsemanship trainingscentrum (http://www.harasplessis.com/index.php/en/) in Frankrijk, waar we uiteindelijk een jaar zijn gebleven!
Mijn obsessie met hoeven heeft zich op deze plek enorm ontwikkeld, en ik liep er mee met de twee aanwezige natuurlijk bekappers. We deden ook hoeven dissecties en ik begon meer en meer van de aanwezige paarden zelf te bekappen.
Ik kreeg naast Casper ook drie projectpaarden, waar ik ontzettend veel van geleerd heb.
In dat jaar in Frankrijk leerde ik enorm veel over paardentraining, natuurlijk paarden houden, paarden voeding, medische verzorging van paarden en uiteraard ... hoeven.
Toen ik daar uiteindelijk vertrok werd ik er over gecomplimenteerd dat ik er alles had uitgehaald wat er uit te halen was. Ik stond er 's ochtends vroeg en 's avonds laat om met de dierenarts te discussiëren, maar ook te assisteren met medische beeldvorming, wondverzorging, verbanden aanleggen, ... Wanneer de managers afwezig waren was ik verantwoordelijk voor de gezondheid van alle +/- 40 aanwezige paarden. Ik heb al het studiemateriaal over hoeven verslonden en er reeds een hele hoop van in praktijk omgezet. En ik heb met een aantal heel verschillende paarden leren werken.
Een van de dingen waar ik nog het meest van genoten heb én van geleerd heb zijn de namiddagen met mijn collega's daar: de andere studenten waren een inspiratie om mee in de arena te staan en geweldig gezeldschap om mee in het bos te gaan crossen of hoeven te ontleden!
Eenmaal thuisgekomen heb ik me serieus in het hoeven bekappen en (jonge) paarden trainen gestort. Dit is wat ik nu al enkele jaren met nog steeds toenemende passie doe! Hoeven bekappen is ondertussen mijn voltijdse baan geworden, en in mijn vrije tijd blijf ik me steeds bijscholen.
Geniet van de site en hopenlijk tot snel!